จากประสบการณ์ดูแลเคสสุขภาพเพศ แอดหมอพบว่ามีผู้หญิงหรือผู้มีจิ๋มกลุ่มหนึ่งที่อยากจะเข้าถึงความสุขทางเพศอยู่นะ แต่มันมีความรู้สึกมากมายที่เข้ามาในการเดินทางเส้นนั้น
- ความกลัว - กลัวเจ็บ กลัวสกปรก
- ความกังวล - กังวลร่างกาย กังวลตัวเอง
- ความละอาย - ละอายต่อการกระทำตัวเอง
- ความรู้สึกผิด - รู้สึกผิดต่อแม่ ต่อศาสนา
- ความกดดัน - กดดันตัวเอง กดดันจากคู่
- ความเครียด - เครียดว่าจะเจออะไร
- ความท้อแท้ - สำรวจไปแล้วไม่คืบหน้า
มีบางคนที่สัมผัสน้องสาวตัวเองได้เพียงแค่เนินหัวเหน่า และแคมนอก เพราะรู้สึกหวาดกลัวที่จะต้องล้างบริเวณซอกหลืบและแคมใน
มีบางคนที่ไม่กล้าเอากระจกส่องดูอวัยวะของตัวเอง เพราะรู้สึกแปลก หรือบางคนก็รู้สึกรังเกียจตัวเองด้วยซ้ำ
มีบางคนที่ทดลองสัมผัสกับคลิตอริสแต่ก็พบว่าไม่เห็นจะรู้สึกเสียวสยิวอะไรอย่างที่หลายคนบอกกัน
มีบางคนที่อยากลองสำรวจลึกเข้าไปในช่องคลอด แต่ก็พบว่าแค่คิดความกลัวก็เข้ามาอย่างท่วมท้นแล้ว
มีบางคนที่พยายามเดินเข้าไปเส้นทางสู่ความสุขทางเพศ แต่ก็พบว่าทำไมฉันถึงไม่ถึงจุดสุดยอดซักทีนะ จนท้อแท้รู้สึกว่าตนเองผิดปกติ
มีบางคนที่คู่อยากจะมอบความสุขให้ แต่ก็ไม่สามารถบอกกับคู่ได้ว่า ต้องทำยังไงถึงจะมีความสุข เพราะไม่เคยกล้าที่จะสำรวจตัวเองเลย
อยากบอกกับพวกเธอเหล่านั้นว่า....
เส้นทางนี้ที่เธอไม่เคยเดินเข้าไป มันอาจจะดูน่ากลัวและมีความรู้สึกมากมายท่วมท้น บางครั้งก็ยังมีความรู้สึกกดดันที่จะบังคับและผลักให้เธอเข้าไปอีก
อยากให้เธอให้เวลาตัวเอง ก้าวไปในจังหวะที่ตัวเองสบายใจ อนุญาตให้ตัวเองกลัวได้ กังวลได้ ค่อยๆเดินทางสำรวจไป มีถอยหลังบ้างในบางครั้งก็ไม่เป็นไร
หากเธอท้อแท้ ก็พักก่อน และเธอลองถามตัวเองอีกครั้งว่าเธออยากจะเข้าไปรู้จักมันมากขึ้นมั้ย ถ้าคำตอบคือ ยังอยากเข้าไป ในวันหนึ่งเธอไหวก็ลุกขึ้นใหม่และลองเดินต่อไป
ยังมีคนอีกมากมายที่เธอมองไม่เห็นก็กำลังเดินไปกับเธอนะ เพจน้องสาวขออยู่เคียงข้างเธอค่อย ๆ เดินทางสู่เส้นทางนี้
บทความนี้เขียนเนื่องในวันวันสุขภาพเพศโลก (World sexual health day) ในปีนี้เป็นธีมเรื่อง Let's talk pleasure! หรือ มาพูดคุยเรื่องความสุขทางเพศกัน!
พอพูดถึงความสุขทางเพศ เราอาจจะเคยได้เห็นในมุมมองของคนที่มีความสุขอย่างมากมาย แต่เพจน้องสาวขอเขียนในมุมอีกด้าน บอกเล่าเรื่องราวของคนที่กำลังอยู่บนเส้นทางนี้
และขอเชิญชวนลูกเพจบอกเล่าประสบการณ์เส้นทางสู่ความสุขทางเพศกันค่ะ ว่าการเดินทางของแต่ละคนเป็นยังไงกันบ้าง เพื่อเป็นพื้นที่ปลอดภัยและกำลังใจให้กันและกัน
ป.ล.โปรดงดแสดงความเห็นตัดสิน คุกคาม และล้อเลียนปัญหาของคนอื่น รวมถึงการเสนอตัวขอช่วยสำรวจแทนนะคะ